221 абвадняцца, -яецца; незак. Зал. да абвадняць. 222 абвадняць, -яю, -яеш, -яе. Незак. да абвадніць. 223 абважаны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад абважыць. 224 абважванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абважваць — абважыць. 225 абважвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. 1. Незак. да абважыцца. 2. Зал. да абважваць. 226 абважваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да абважыць. 227 абважыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак. Памыліцца не ў сваю карысць пры ўзважванні чаго-н. 228 абважыць, -жу, -жыга, -жыць; зак., каго. Адпускаючы каму-н. тавар, знарок ці памылкова адважыць менш, чым трэба. Абважыць пакупніка. 229 абвал, -у, м. 1. Падзенне часткі якой-н. вялікай масы. Абвал шахты. Абвал сцяны. 2. Глыбы камення, зямлі або снежная лавіна, якія абрушыліся з гор. Вятры… 230 абвалаваны, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад абвалаваць. 231 абвалаваць, -лую, -луеш, -луе; зак., што. Спец. Насыпаць вал вакол або ўздоўж чаго-н., каб засцерагчы што-н. ад паводкі і інш. 232 абвалаканне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакаць — абвалачы, абвалакацца — абвалачыся. 233 абвалакацца, -аюся, -аешся, -аецца. Незак. да абвалачыся. 234 абвалакаць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да абвалачы. 235 абвалакванне, -я, н. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакваць — абвалачы. 236 абвалаквацца, -аюся, -аешся, -аецца. Незак. да абвалачыся. 237 абвалакваць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да абвалачы. 238 абвалачы, -лаку, -лачэш, -лачэ; -лачом, -лачаце; пр. абвалок, -лакла, -лакло; зак., каго-што. 1. Ахутаць, пакрыць сабой з усіх бакоў, зацягнуць. Хмары абвалаклі… 239 абвалачыся, -лакуся, -лачэшся, -лачэцца; пр. абвалокся, -лаклася, -лаклося; зак. Ахутацца, пакрыцца, зацягнуцца чым-н. Даліна абвалаклася туманам. 240 абвалены, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад абваліць.
