161 абарачацца, -аюся, -аешся, -аецца. Незак. да абярнуцца (у 4, 5 знач.). 162 абарачаць, -аю, -аеш, -ае. Незак. да абярнуць (у 4, 5 знач.). 163 абарачэнне, -я, н. 1. Тое, што і абарот (у 1 знач.). Абарачэнне Зямлі вакол Сонца. 2. Тое, што і абарот (у 3 знач.). Пусціць у абарачэнне. Грашовае абарачэнне.… 164 абарваны, -ая, -ае. 1. Дзеепрым. зал. пр. ад абарваць (у 1-3, 6 знач.). 2. у знач. прым. Сарваны; пазбаўлены чаго-н. Этажэрка з кнігамі — у трэцім куце. Старыя… 165 абарвацца, -рвуся, -рвешся, -рвецца; -рвёмся, -рвяцеся; зак. 1. Адарваўшыся, аддзяліцца ад чаго-н. Трос абарваўся. 2. Не ўтрымаўшыся, сарвацца, зваліцца адкуль-н.… 166 абарваць1, -рву, -рвеш, -рве; -рвём, -рвяце; зак., каго-што. 1. Зрываючы, вызваліць што-н. ад чаго-н. Абарваць куст агрэсту. // Пазрываць што-н. з чаго-н. Абарваць… 167 абарваць2, -рве; зак. Апухнуць і нагнаіцца; нарваць вакол. Палец абарваў. 168 абардаж, -у, м. Старадаўні спосаб марскога бою — счэпліванне свайго судна з варожым для рукапашнай схваткі. ◊ Браць (узяць) на абардаж гл. браць. [Фр. abordage]… 169 абардажны, -ая, -ае. Які мае дачыненне да абардажу. Абардажны бой. 170 абармот, -а, М -моце, м. Разм. Чалавек, учынкі і паводзіны якога выклікаюць абурэнне, агіду; нягоднік, грубіян, ашуканец. У душу ўлазіць з брудным ботам, Жыццё… 171 абармотка, -і, ДМ -тцы; Р мн. -так; ж. Жан. да абармот. 172 абарог, -а, м. Збудаванне ў выглядзе стрэшкі, паднятай на чатырох слупах, якое служыць для складання сена, саломы і пад. 173 абарона, -ы, ж. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абараняць — абараніць і абараняцца — абараніцца. 2. Сукупнасць сродкаў, накіраваных на забеспячэнне краіны,… 174 абаронец, -нца, м. Прыхільнік абаронніцтва. 175 абаронніцкі, -ая, -ае. Які выражае палітыку, настроі абаронніцтва. Абаронніцкая пазіцыя. Абаронніцкія партыі. 176 абаронніцтва, -а, н. Палітыка абароны буржуазнай дзяржавы і інтарэсаў нацыянальнай буржуазіі, якая праводзілася апартуністычнымі партыямі ў часе першай сусветнай вайны… 177 абаронны, -ая, -ае. Які звязаны з абаронай, задавальняе патрэбы абароны. Абаронная магутнасць краіны. Абароннае значэнне. Абаронная прамысловасць. 178 абаронца, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДЫ -ы, Т -ай(-аю), ж. 1. Той, хто каго-, што-н. абараняе, засцерагае ад нападу, непрыязных або варожых дзеянняў, шкоднага ўплыву;… 179 абарончы, -ая, -ае. Які мае сваёй мэтай абарону. Абарончыя баі. Абарончая тактыка. // Прызначаны для абароны. Абарончыя збудаванні. Абарончы рубеж. □ Узвод… 180 абарот, -у, М -роце, м. 1. Поўны круг, зроблены пры вярчэнні. Кола робіць дзесяць абаротаў за секунду. Працаваць на малых абаротах. // Спец. Перавернуты пласт.…