141 агніца, -ы, ж. Невялікая пасудзіна з кнотам, якая напаўняецца драўняным маслам і запальваецца перад абразамі; лампада. Па харомах вяльмож і царкоўных званіцах… 142 агнішча, -а, н. 1. Гіст. Прыстасаванне, дзе ў старажытнасці распальвалі і зберагалі агонь. 2. Месца лакалізацыі чаго-н., крыніца, з якой што-н. пашыраецца.… 143 агнішчанін, -а, м. Гіст. Малодшы княжацкі дружыннік, які кіраваў гаспадаркай, дваром і слугамі ў князя (да 11 ст.), потым старшы дружыннік, бліжэйшы дарадчык князя.… 144 агностык, -а, м. Паслядоўнік агнастыцызму. 145 агня... Першая частка складаных слоў, якая адпавядае слову агонь, напрыклад: агнястрэльны, агнякрылы і пад. 146 агнявы, -ая, -ое. 1. Які мае дачыненне да агню. Агнявыя ўспышкі. □ Густое воблака дыму, апярэдзіўшы агнявую лавіну і цяжка пераплыўшы па прыгнутых калоссях,… 147 агнядышны, -ая, -ае. Які вывяргае агонь, лаву (пра вулкан). Агнядышная гара. 148 агняздоўвацца, -аецца. Незак. да агнездавацца. 149 агнямёт, -а, М -мёце, м. Зброя, якая паражае праціўніка струменем агню. 150 агнямётны, -ая, -ае. Які мае адносіны да агнямётаў. Агнямётная зброя. 151 агнястрэльны, -ая, -ае. У выразах: агнястрэльная зброя гл. зброя; агнястрэльная рана гл. рана; агнястрэльныя прыпасы гл. прыпас 152 агняцвет, -у, М -цвеце, м. 1. Тое, што і братаўка. 2. Агульная назва дарагіх камяпёў. 153 агойтацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. Разм. Прывыкнуць да чаго-н., асвойтацца. Каменнаму трэба быць, каб жыць у сям'і Верамейчыкаў.. Ды агойталася [Зося] ужо трохі… 154 аголенасць, -і, ж. Уласцівасць аголенага (у 2 знач.). 155 аголены, -ая, -ае. 1. Дзеепрым. зал. пр. ад агаліць. 2. у знач. прым. Без адзення; голы. Сумны, паніклы і ў той жа час суровы ў сваім маўчанні, з аголенай галавой,..… 156 агольванне, -я, н. Дзеянне паводле дзеясл. агольваць — агаліць (у 1, 2, 4 знач.). 157 агольвацца, -аюся, -аешся, -аецда. Незак. да агаліцца. 158 агольваць, -аю, -аеш, -ас. Незак. да агаліць. 159 агонія, і, ж. Перадсмяротны стан арганізма, кананне. Вепр дзіка рохкнуў, выскачыў з рову і ўпаў на снег з разарваным жыватом і з выпаўшымі вантробамі, б'ючыся… 160 агонь, агню, м. 1. Распаленыя газы, якія вылучаюцца пры гарэнні і ярка свецяцца; полымя. Уся станцыя гарэла, і дождж, хоць і быў моцны, аднак не меў сілы заліць…