61 абагульненасць, -і, ж. Якасць, уласцівасць абагульненага. Абагульненасць вобразаў. Абагульненасць вывадаў. 62 абагульненне, -я, н. 1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абагульняць — абагульніць. 2. Агульны вывад, правіла, заснаваныя на вывучэнні асобных фактаў, з'яў. Шырокія… 63 абагульнены, -ая, -ае. Дзеепрым. зал. пр. ад абагульніць. 64 абагульніцца, -ніцца; зак. Стаць абагульненым. 65 абагульніць, -ню, -ніш, -ніць. Зак. да абагульняць. 66 абагульняцца, -яецца; незак. 1. Незак. да абагульніцца. 2. Зал. да абагульняць. 67 абагульняць, -яю, -яеш, -яе; незак., што. 1. Знаходзіць агульнае ў розных думках, фактах, выказваннях і на падставе гэтага рабіць вывад. Трэба вучыць маладога аўтара… 68 абаджгацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. Разм. Апячыся (крапівою). 69 абаджгаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што. Разм. Скусаць, пакусаць (пра пчол, аваднёў і інш.); апячы (крапівою). 70 абадзьмуць, -му, -меш, -ме; -мём, -мяце; зак., каго-што. Разм. Ачысціць, сагнаць што-н. зверху струменем паветра. Вецер абадзьмуў расу. 71 абадковы, -ая, -ае. Які мае дачыненне да абадка. 72 абаднецца, -днеецца, безас., зак. Разм. Тое, што і ўднець. Раніцы зімою, калі світае як не пад самы полудзень, заўсёды бываюць дужа доўгія — часам нават здаецца,… 73 абадок, -дка, м. 1. Памянш, да вобад; невялікі абруч або паўкруг, які ахоплівае што-н. [Гаўрусь Каляда] адамкнуў вялізны замок, выняў абадок са скабы, і скрыпучая… 74 абадочны, -ая, -ае. Які мае дачыненне да вобада, мае форму вобада. ○ Абадочная кішка гл. кішка. 75 абадранец, -нца, м. Разм. Той, хто ходзіць у падраным, зношаным адзенні; басяк, валацуга. Блецька раз прыгледзеўся, што той [Гальвас] у нейкага абадранца выйграў… 76 абадранка, -і, ДМ -нцы; Р мн. -нак; ж. Разм. Жан. да абадранец. 77 абадраны, -ая, -ае. 1. Дзеепрым. зал. пр. ад абадраць. 2. у знач. прым. Падраны, пашарпаны. А ад усяго пакоя, ад абадраных сцен, аблупленай столі, разбітай шыбы… 78 абадрацца, абдзяруся, абдзярэшся, абдзярэцца; абдзяромся, абдзерацеся; зак. 1. Аблупіцца (пра кару дрэва). // Пашкодзіць сабе скуру , пакрыць паверхню чаго-н.… 79 абадраць, абдзяру, абдзярэш, абдзярэ; абдзяром, абдзераце; зак., каго-што. 1. Здзерці з усіх бакоў, з усёй паверхні чаго-н. верхні слой, пакрыццё і пад.; абдзерці.… 80 абады гл. вобад.